Nie, bułgarskie misie już nie tańczą....

Był taki zwyczaj, dość okrutny, że dla uciechy gawiedzi na jarmarkach, Cyganie pokazywali jako atrakcję „tańczące niedźwiedzie”.  Młodego misia, złapanego w lesie w górach, kastrowano, tresowano zmuszając do chodzenia po gorącej blasze przy dźwiękach muzyki. Biedny miś podskakiwał aby się nie poparzyć. Trzymano go na łańcuchu za kółko w przebitym nosie i jeszcze przymuszano do chodzenia „po ludzku”; w pozycji pionowej, na tylnich łapach. Wyrobiony odruch powodował, że dorosły niedźwiedź « tańczył » potem, gdy tylko usłyszał podobną muzykę. Było to doskonałe źródło zarobku dla właściciela misia.
Ten proceder jest już surowo zakazany w Bułgarii, choć jeszcze tolerowny w Albanii.

Obecnie misie dożywają starości w rezerwacie w Bielicy utworzonym przy pomocy fundacji « Cztery Łapy » i Brigide Bardot, w « Parku Tańcujących Niedźwiedzi » między Bansko a Welingrad. Dojazd jest prosty, z Bielicy drogowskazy prowadzą asfaltową szosą kilkanaście km dalej do rezerwatu w lesie, na wysokości 1130 m npm, jedynie ostatni odcinek – 2,4 km to jeszcze droga gruntowa (w lato 2018 prace trwają, zapowiadając asfaltówkę już na następny sezon).
Cena wstępu : 6 leva.





Podglądanie misiów odbywa się w grupach z przewodnikiem (nam trafiła się super sympatyczna młoda przewodniczka) oprowadzającym (co ½ godziny) po bułgarsku i angielsku. Spacer po niedźwiedzim terytorium odbywa się wzdłuż korytarzy z wysokiej, metalowej siatki, za którą są jeszcze przewody pod napięciem, na wypadek gdyby misiowi coś się nie spodobało …





Park posiada 25 wiekowych niedźwiedzi, pochodzących z Bułgarii i Albanii, są oswojone, nie boją się ludzi, właściwie ich ignorują i zajmują się swoimi sprawami. Można je namierzyć aparatem fotograficznym z paru metrów, tylko ta siatka i druty przeszkadzają.



Dzienny misiowy jadłospis :
Gruszki   - 100 kg
Brzoskwinie   -  60 kg
Melony  -  40 kg
Marchew  -  30 kg
Śliwki   - 30kg
Ryby   -  13 kg
Chleb  -   50 sztuk
Oraz miód





Między parkingiem a niedźwiedzim wybiegiem jest teren na piknik, stoły i ławy, barek i stragany z pamiątkami.
Wracając od misiów, moża skręcić w prawo (droga powrotu prowadzi w lewo) aby podjechać na pobliską fermę z restauracją i sklepem z lokalnymi przysmakami. Warto zajrzeć !

Urlopowe limity nie pozwoliły nam zjechać do Żeravnej w końcu sierpnia na festiwalowe dni ale zajrzeliśmy do niej wcześniej. Dojazd ze Sliwen nie jest długi, to po prostu po drugiej stronie gór Sinite Kamani ... i jeszcze kawałek dalej.
Żeravna ma tradycyjną, „klimatyczną”, bardzo jednorodną zabudowę, prawie nie zmienioną od czasu jej założenia. Powstawała od końca XVIII w. do połowy XIX w. i już tak pozostała.





Na zboczu góry, wzdłuż kilku uliczek brukowanych polnymi kamieniami, nieco już wydeptanymi przez lata i ze śladami kół wozów, stoją typowe bułgarskie domy, drewniane, niskie lub na murowanych podbudówkach z nadwieszonymi drewnianymi pięterkami. Wysokie mury zasłaniają dziedzińce i kwiatowe ogrody przed oczami gapiów.
Prawie 200 domów sklasyfikowanych jest jako zabytek kultury narodowej.

Te najciekawsze, najważniejsze znajdują się niedaleko od siebie, przy dwóch uliczkach.  
Do obejrzenia  są 4 obiekty za zbiorowy bilet : normalny – 9 leva, zniżkowy 4,50 leva.

Witam. Mam pytane, czy nie poszukują państwo albo nie znają kogoś kto potrzebuje pracowników. Na wakacje Primorsko lub okolice, ponieważ bardzo dobrze znam to miejsce, a później na okres zimowy w obrębie Burgas. Mam doświadczenie jako niania, kosmetyczka, ekspedientka. Znam bardzo dobrze język polski i angielski, bułgarski to poziom podstawowy u mnie, ale cały czas się uczę. Z góry dziękuję za wszelkie informację

Witam, mam do wynajęcia apartament z aneksem kuchennym w Złotych Piaskach. 
Możliwość dokupienia all inclusive, do dyspozycji gości bogata oferta min. baseny, siłownia, restauracja, bar.
Więcej informacji i zdjęcia na priv. 
Wolne terminy czerwiec-wrzesień.

Do Bułgarii zjeżdżamy co roku na dluższe czy krótsze wakacje, tak już od lat. Za każdym razem wybieramy sobie inną trasę, aby nie spiesząc się zobaczyć coraz to nowe, ciekawe miejsca zanim zapadniemy na słodkie nieróbstwo na piasku czarnomorskiej plaży w Szkorpilowcach.
Gdy byliśmy w Rodopach wschodnich, w legendarnym regionie Orfeusza, po noclegu w schronisku w Nanovicy zajechaliśmy najpierw do słynnego Tatul między Momczilgrad a Krumovgrad.





Wracając, w Raven, zaintrygował nas drogowskaz w stronę Bivojane, poprzez Elmala  Baba Teke. W pewnym momencie, widząc liczne zgromadzenie aut i ludzi a nie wiedząc co to, zjechaliśmy z głównej drogi aby zaspokoić niepohamowaną ciekawość.

Kilka domów, wielkie podwórze, pełno ludzi, panie ubrane bardzo kolorowo; w szarawarach i chustach,  panowie skromniej, zwyczajniej. Pod daszkiem na słupach niby hangaru bez ścian, było długie palenisko z kamieni, na nich wielkie kotły z bulgoczącą zawartością.



Zostaliśmy przyjęci bardzo serdecznie, jak jakieś vip-y a co najmniej honorowi goście.
Zaproszono nas do stołu specjalnie dla nas nakrytego świeżą ceratą, danie to była kasza jęczmienna z kawałeczkami kurczaka ugotowane „na miękko”, prawie papka ale doskonała, do tego gotowana wołowinka w rosole, troszeczkę tłustawa i twardawa, racuchy pszenne i sok owocowy.



Takie zgromadzenie „kurban” czyli ofiara z barana i jego spożycie odbywa się corocznie na wspomnienie zmarłego Baba, przywódcy religijnego wyznawców kultu popularnego wśrod nie-ortodoksyjnej części mieszkańców pochodzenia bułgarsko-tureckiego.Znaleźliśmy się wśród wyznawców Alevi, odłamu islamu dosyć liberalnego, tolerancyjnego i otwartego na inne religie, bliskiego Bektaszi. Kult był zakazany a jego wyznawcy gnębieni w okresie komunizmu, teraz odżywa, obchodzi swoje święta i odnawia tradycyjne meczety.

Grób Baba znajduje się w zwykłym budynku, trapezowata mogiła przykryta kolorowymi tkaninami, na ścianach malowane, wyidalizowane portrety (!) zmarłego i nnych świętych.



Potem zaprowadzili nas na zebranie i modły w sali; na kilimach pokrywających podłogę bez mebli, rozsiedli się po jednej stronie panowie ubrani „po cywilnemu”, a panie w tradycyjnych, bardzo kolorowych ubiorach i dzieci po drugiej. Po dyskretnym, wstydliwym pytaniu - czy mogę fotografować ? – dostaję pozwalenie bez problemu.



Krążą malutkie filiżaneczki mastichy, my też dostajemy. Starszy pan w okularach czyta jakieś modlitwy z książki.





Po pewnym czasie dyskretnie wychodzimy. Cały czas towarzyszy nam starsze, bardzo sympatyczne małżeństwo; oprowadzają, wyjaśniają, pani stale się uśmiecha i żartuje. Rozmowa toczy się po bułgarsko-rosyjsko-turecku. Pani jest bardzo zabawna i okropnie elokwentna. Na koniec prezentuje zalety bufiastych pantalonów z obniżonym krokiem, demonstrując wszelkie możliwe pozycje damskich nóg w najwymyślniejszych siedzących pozycjach, zaznaczając że zawsze: „pozycja bezpieczna - kobieta spokojna ” czyli nic nie widać...

Wracamy na szosę aby dojechać jak było w planie, do zespołu Elmala Baba, to jest takie święte miejsce dla wyznawców islamskiego nurtu alevi, blisko wioski Bivoljane.





Składa się z meczetu na planie kwadratu ale bez minaretu, pomieszczeń dla gości i pielgrzymów i zabudowań z biblioteką, salą zebrań, obszerną jadalnią i kuchnią, podstawowe serwowane danie to pilav z baraninką.  Już nie jemy, czytam tylko jadłospis. Murowane, niskie bydynki kryte są czerwonymi dachówkami, po turecku, wokół trawniki i pełno kwiatów.
Oprowadza nas bardzo ascetyczny, wysoki hadżi, najpierw prowadzi do meczetu, dość skromnego, surowego wewnątrz. Obok w budynku pokazuje nam groby 6 świętych islamskich Baba, w tym Elmala, mają formę długich pryzm pokrytych zielonym suknem we wzory, na ścianach wiszą kilimy i portrety świętych i imamów.



Symboliczny grób Fatimy jest w innym pomieszczeniu. Pod murem stoją tablice ze starych nagrobków, częściowo potrzaskane. Przechodzimy do madrasy, potem do biblioteki. Grzecznie wysłuchujemy długiego opowiadania, po bułgarsku z tureckimi wtrąceniami ale niewiele rozumiemy. Dziękujemy mu, prawie przepraszając, że się nie nawróciliśmy ale co do tego z pewnością nie miał żadnych złudzeń.

Może nie będzie to wątek zagrzewający zimą, bo byliśmy w Niemczech późną jesienią, ale właśnie Drezno to miejscowość, która idealnie się nadaje na zwiedzanie i w niepogodę ze względu na liczne zabytki w muzeach.
Miasto dzieli się na kilka dzielnic, do oglądania polecam oczywiście Starem Miasto i Neustadt. 
W nim można się bez problemu przemieszczać komunikacją miejską, są trzy stacje PKP albo na nogach, jak mamy sporo czasu.
My byliśmy na dwa dni i wykorzystaliśmy bilety w 70% na wstępy do muzeów, a praktycznie większość zabytków jest koło siebie.
Polecam wykupienie takiego karnetu:
https://www.getyourguide.pl/drezno-l20/d...rd-t43030/
Zaopatrzylismy się w dwie karty (dzieci mają zwiedzanie gratis) na głównej stacji Dworca HBF. Jakbyśmy mieli płacić za każde wejście po kilka euro, to naprawdę lepiej się opłaca kupować dwudniowy karnet.
Do samego miasta dotarliśmy bezpośrednim pociągiem z Kolei Dolnośląskich, korzystając z tzw. Promocji Dresdeńskiej:
https://www.kolejedolnoslaskie.pl/zmiany...do-drezna/ i wykupując bilety odrazu w dwie strony na 2 doby wyszło nam niewiele za trzy osoby i ominęły problemy z parkowaniem.
Nocleg wykupiony przez portal Boooking, wybraliśmy hostel DJH Jugendherberge w spokojnej dzielnicy starych willi. Kwatera to takie coś, jak nasze schroniska PTTK, ale sieć jest dużo bardziej nowoczesna, pokoje i sanitariaty odświeżone na nowo, czyste, szwedzki stół pyszny, no polecam za ich cenę naprawdę warto
No i teraz części pierwszej fotorelacja.

Kościół Marii Panny Frauenkirche, odbudowany całkowicie po wojnie. Te pojedyńcze ciemne cegiełki to jedyny oryginalny piaskowiec, jaki sie zachował z tamtych czasów.


Nowa Synagoga

Chodząc po mieście trudno wyobrazić sobie, że to miasto było niemal całkowicie zbombardowane i większość budowli jest zupelnie nowa. Trwaoja jeszcze do tej pory prace remontowe z żurawiami.


Porcelanowe malowidło, długie na 102 metry, Pochód Władców Saksonii ze smerfem w tle


Zamek Rezydencyjny w Dreźnie, a w nim muzeum Skarbiec Zielone Sklepienie. Chyba tu jedynie nie obejmowała karta bilety wstępu.

Wystawa Komnata Turecka

Witam.
Po lekturze forum wybraliśmy na tegoroczne wakacje Sinemorec.
Będziemy 14 dni od 13 do 17 lipca . Praktykujemy na wakacjach : dzień plażing , dzień zwiedzanie ,poznawanie lokalnych uroków.
Stąd pytanie z tematu : czy ktoś z Was korzystał z usług jakiegoś lokalnego bułgarskiego biura oferującego wycieczki do Stambułu.
Proszę o ewentualne namiary: nazwa firmy , z jakiej miejscowości, koszt , ewentualnie program.
Z góry dziękuję.

Takie tam oznaki ....

09.03.2019













Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

info z punktu widzenia potencjalnego turysty zapewne istotne. rząd czarnogóry wprowadził dziś poprawki do ustawy o handlu detalicznym i hurtowym zakazując handlu w niedziele i święta
źródło: http://www.rtcg.me/vijesti/politika/2331...eljom.html

Mińsk (Białoruś) Krasimir Anev mistrzem Europy w biegu na 20 km.