Witam. Macie moze jakies triki zeby kjufte smakowaly jak kjufte a nie jak mielone?

Przyszedł czas na jesienny wypad do Londynu. Bilety kupiliśmy ok. miesiąc wcześniej. Lecimy polską Linią lotniczą LOT z lotniska na Okęciu na lotnisko Heathrow położone ok. 20 km od ścisłego centrum Londynu. Już na lotnisku słyszymy komunikat o opóźnieniu. Po ok. 1 godzinie oczekiwania wchodzimy na pokład Boeinga 737 i słuchamy drugiego komunikatu o kolejnej godzinie zwłoki. Po dwóch godzinach oczekiwania wreszcie startujemy!

Lecimy w czwórkę, tzn. ja, żona, córka i jej partner. Lot upływa bez większych przygód i trwa ok. 2 godziny. Cofamy zegarki o 1h i po odebraniu bagaży wsiadamy w niebieską linię metra Picadilly Line i po ok. 40 minutach jazdy wysiadamy na stacji Holborn. Za przejazd płacimy kartami bankomatowymi co jest bardzo wygodnym sposobem.



Wielka Brytania z okna samolotu:






Wysiadamy z metra i...nie pada! Przechodzimy do hotelu, meldujemy się i  częściowo rozpakowujemy:



CDN

Morza szum.... złota plaża ... lub molo gdy zapadał zmierzch...
Wakacje w Szkorpiłowcach... nawet najszersza, piaszczysta, czarnomorska plaża po kilku dniach może się trochę znudzić. Postanowiliśmy wyskoczyć do Dobrycz , to tylko około 100 km.
Kiedyś na dawnym „bulgaricusie” pewien „Kocur” tak ją zachwalał...

Dobrycz to miasto w północno-wschodniej Bułgarii, w regionie Dobrudża. W latach 1913 – 1940 cały ten region należał do Rumunii, do aktualnej granicy jest 38 km. Trochej bliżej jest z Dobrycz na czarnomorską plażę w Bałczyku lub do Albeny.
Wjeżdżamy do miasta od południa i od razu znajdujemy się na swoistej obwodnicy kierującej ruch głównymi ulicami wokół centrum.  Zaraz trafiamy na widoczny po prawej bazar ... zaczynamy zwiedzanie i kupowanie. Owoców i jarzyn wielki wybór, są najróżniejsze ryby i raki i ślimaki. I miejsce do zaparkowania !
Zwiedzamy miasto, krótka uliczka z armeńskim kościołem prowadzi na wielki plac i szerokie aleje zastrzeżone dla ruchu pieszego.
Wokół wielopiętrowe budynki o niewymyślnej, pudełkowej architekturze zdradzającej ich pochodzenie na lata głównie 60-70–te XX w.
Pomnik Cyryla i Metodego twórców bułgarskiego alfabetu – głagolicy, stoli przy szerokim deptaku.



Cerkiew sv.Georgi z 1864 roku, mieści się przy głównej pieszej aleji, poprzedzona jest skwerkiem. Trójnawową bazylikę pokrywają wewnątrz freski w stylu „szkoły Debar”.



Obok, po lewej w ogrodzie biały budynek z drewnianym, piętrowym gankiem to „dom etnograficzny” z 1861 roku. Zawiera muzeum... entograficzne regionu (sprzęty i kostiumy).



O wiele większy „Komplex Etnograficzny Stary Dobrycz” jest dobrze ukryty za głównym placem po przeciwnej niż cerkiew stronie pieszej aleji. Dokładniej, znajduje się pośród wielopiętrowych, wysokich budynków mieszkalnych – przejście pasażem pod jednym z nich. Biało tynkowane, niewysokie domy w charakterystycznym stylu Bułgarskiego Przebudzenia Narodowego przy brukowanych uliczkach, wśród drzew stanowią niby oazę folkloru w zieleni, zaskakująco usytuowaną w takim otoczeniu. Najciekawsza jest ulica dawnych rzemiślników ze sklepikami i warsztatami.



Trochę dalej przy placyku jest nieodzowna wieża zegarowa z epoki, obok z tyłu male muzeum archeologiczne i bardzo przyjemna, stylowa mehana z tarasem w regionalnej dekoracji z regionalnymi potrawami.

W pobliżu miejscowości Gamzigrad/Zaječar zajeżdżamy aby obejrzeć ruiny, częściowo poddane rekonstrukcji rzymskiego pałacu - Felix Romuliana.
Pałac zbudowany został w III w n.e. przez cesarza Galeriusza na cześć jego matki Romuli. Obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2007 roku.

Parkujemy na dużym bezpłatnym parkingu i w budce za euro kupujemy bilety. Wchodzimy do obiekty przez zrekonstruowaną bramę:


Obiekt jest zadbany, widać, że lokalne władze stawiają na turystykę. Turystów garstka, w obiekcie cały czas trwają prace nad renowacją:




Pałac popadł w ruinę w IV w n.e. po inwazji Gotów:


W XI w funkcjonowała tu osada Słowian - Gamzigrad:



CDN

W północnej części Bułgarii, w pobliżu wsi Karlukovo, między Wracą a Łoweczem znajdziemy osobliwość przyrody - krasową Jaskinię Prochodna - z bułgarskiego Przechodnia.
Kilkaset metrów przed jaskinią zaraz przy drodze znajduje się obszerny parking z którego udajemy się w stronę jaskini.


Przy drodze punkt informacji turystycznej w takim oto budynku:


Wejście do jaskini wygląda dosyć niepozornie:


Jaskinia ma około 30 m wysokości i 20 m szerokości:


Prowadzą do niej dwa wejścia gdyż jak sama jej nazwa mówi jest jaskinią przechodnią:


Można się powspinać:




Spoglądamy w kierunku wejścia i idziemy dalej:



CDN

Mam wrażenie, że Zagrzeb, chociaż to stolica, w dodatku mająca kilka atrakcji i zabytków, jest nieco pomijany, zostawiany z boku, a większośćurlopowiczów czy turystów jedzie dalej, nad Adriatyk, po drodze zahaczając co najwyżej o mega atrakcję, jeziora Plitvickie. W sumie, to rozumiem takie podejście. Na kilka wyjazdów do Chorwacji sam nie myślałem nawet o zwiedzeniu stolicy tego kraju... ale to się zmieniło, stąd kilka słów skreślonych poniżej.

Uważam, że chcąc zobaczyć Zagrzeb warto zatrzymać się na noc, a wybierając miejscówkę skoncentrować się na dogodnym położeniu w/blisko centrum i na tym, żeby nocleg miał zapewniony darmowy parking. Zagrzeb podzielony jest bowiem na strefy płatnego parkowania, a ceny do atrakcyjnych nie należą. Nocujemy przy ul. Ilica, jakieś 5 min. pieszo od funicularu.

Kilka godzin wystarczy na solidne "liźnięcie" miasta, można wspomagać się tramwajem, np. przy powrocie do miejsca noclegu. Papierowy bilet kupowany u kierowcy/motorniczego kosztuje 6 kn (chyba można też w kiosku za 4 kn), jest ważny 30 min. Jest to czasem w zupełności wystarczającym jeśli przemieszczamy się po centrum. Schemat połączeń tramwajowych znajduje się na stronie przewoźnika ZET


Wszystkie ceny pochodzą z kwietnia 2019 r.
Schemat marszruty: https://goo.gl/maps/i8aecpvxAbdq9eLV9

Zaczynamy od kolejki. Zagrzebski funicular (Zagrebačka uspinjača), bilet 5kn (tylko gotówka), to jedyna, o ile mi wiadomo tego typu kolejka w Chorwacji. Sama konstrukcja i otoczenie mocno przypominają klimat Lizbony z jej wagonikami. Zbudowana została w 1890, ma zaledwie 66 m długości, łączy Dolne Miasto (Donji grad) z Górnym (Gradec).


uspinjača


kula Lotrščak

Będąc na górze kilka kroków dzieli nas od kumulacji atrakcji Zagrzebia. Obok górnej stacji znajduje się najważniejsza i najładniejsza wieża obronna w Zagrzebiu, wieża Lotrščak (kula Lotrščak). Baszta powstała w XIII w., ale była wielokrotnie przebudowywana. Na górze znajduje się taras widokowy, ponoć jeden z lepszych w mieście. Wstęp płatny 20 kn - odpuszczamy. Nieopodal, za kościołem św. Katarzyny znajduje się placyk z piękną panoramą na Kaptol, leżącą niżej historyczną część miasta, w której wyróżniają się wieże Katedry.


vidokovac

Dalej mijamy cerkiew św. Cyryla i Metodego i wnet dochodzimy do placu św. Marka (trg sv. Marka) z najsłynniejszym dachem Chorwacji, ułożonym na stojącym na środku placu kościele św. Marka. Z kolorowych dachówek ułożono na nim herby miasta Zagrzebia oraz istniejącego w C.K. monarchii Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji. Uwagę zwracateż ładny portal. Z jednej strony placu mamy budynek Parlamentu (Hrvatski sabor), z drugiej Sądu Konstytucyjnego (Ustavni sud), z trzeciej siedziba rządu (Banski dvori).


crkva sv. Marka

Przez niepozornie wyglądającą bramę Kamienną (Kamenita vrata) wkraczamy do dzielnicy Kaptol. Brama, choć dzisiaj niepozorna, powstała w XIII w., ale wielokrotnie była przebudowywana, obecny wygląd przybrała w 2. połowie XVIII w. W Kaptolu porządku pilnuje św. Jerzy depczący smocze truchło. Wąskimi schodami i uliczkami trafiamy do parku Opatovina z graffiti "olbrzyma".


Kamenita brama


sv. Jure


park Opatovina

Tylko kilka kroków dalej jest kościoł św. Franciszka, a kolejne kilka kroków dalej Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Zagrebačka katedrala). To w tej katedrze koronowano banów Chorwacji, czuć w niej historię. Przed katedrą znajduje się Kolumna Maryjna, rzekłbym standardowa dla ziem ex-C.K. monarchii.



Zagrebačka katedrala

Parę kroków w dół od Katedry znajduje się chyba najbardziej "żywy" i najbardziej "centralny" plac w mieście. Plac bana Jelačića (trg bana Jelačića). Na środku oczywiście pomnik bana na koniu. Najciekawsze są jednak trzy budynki znajdujące się przy placu: pałac Kolmar (palača Kolmar), secesyjny dom Rado (kuća Rado) i dom Popovicia (kuća Popović).


kuća Popović

Czasu starcza jeszcze na Oktogon, pasaż handlowy w stylu galerii Wiktora Emanuela II w Mediolanie, pasażu Czarnego Orła w Oradei, czy Królewskich Galerii Saint-Hubert w Brukseli. Główną ideą konstrukcji jest w tych wszystkich budowlach witrażowy sufit - budynek w Zagrzebiu robi w tym zestawieniu mizerne wrażenie i był dla mnie największym rozczarowaniem w mieście.

Tu naprawdę wszędzie jest blisko, ale biorąc pod uwagę robienie zdjęć i chociaż pobieżne przyjrzenie się każdej atrakcji, trochę czasu jednak schodzi. Opisana wyżej wycieczka trwała jakieś 3 godziny. Można było ją wydłużyć, ale robiło się już coraz później i chłodniej, a nieprzychylne w tym dniu światło nie dawało nadziei na dobre zdjęcia wieczorne.

Na pn-wsch od miasta Łowecz w pobliżu wsi Devetaki znajduje się jaskinia krasowa, którą postanowiliśmy w tym roku obejrzeć. Kilkaset metrów przed jaskinią znajduje się duży parking na którym zostawiamy samochód, kupujemy bilety wstępu (jak pamiętam to chyba 6 BGN), przechodzimy przez most na rzeczce Osym i ukazują nam się takie widoki:

Wchodząc w zacienione miejsce przed jaskinią od razu robi się chłodniej. Natomiast naturalna klimatyzacja zaczyna działać w samej jaskini. Tego dnia jest upalnie natomiast w głębi jaskini panuje przyjemny chłód:


W głębi jaskini nie jest ciemno gdyż w stropie jest okno naturalnego pochodzenia. Sama jaskinia jest formą krasową z ciekiem wodnym płynącym leniwie przez nią:


Idziemy w głąb jaskini:


I dalej:


W jaskini znaleziono ślady osiedlania się w niej ludzi od okresu późnego paleolitu:


Po II w.ś. w latach 50 - tych była miejscem magazynowania paliw i innych materiałów przez wojsko i nie była dostępna dla turystów:


W 2011 roku kręcono tu film Niezniszczalni 2, w czasie którego ekipa filmowa dała się we znaki miejscowej przyrodzie, wycinając roślinność przed jaskinią i hałasami płosząc żyjące w niej nietoperze:



CDN

Po drodze na przełęcz Szipka i do Buzłudży zajeżdżamy na chwilę do miasteczka Szipka/Шипка. Naszym celem jest Cerkiew Narodzenia Pańskiego/Храм-паметник „Рождество Христово“. Budynek cerkwi jest poświęcony żołnierzom rosyjski którzy polegli w bitwie przeciw wojskom tureckim na przełęczy Szipka. Został zbudowany z pieniędzy zebranych w Bułgarii i Rosji i wybudowany w latach 1885 - 1902.

Do roku 2005 budynek cerkwi i teren wokół należał do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego:


Kopuły cerkwi widoczne są z daleka gdyż pokryte są najlszlachetniejszym z kruszców czyli złotem:


Obecnie właścicielem kompleksu jest Bułgarski Kościół Prawosławny:



CDN

To nie będzie przewodnik po mieście. W tym wątku pojawi się zaledwie kilka migawek z tego miasteczka, które mogliśmy przynajmniej częściowo zwiedzić dzięki temu, że na trasie naszej podróży w roku 2019 to w nim wypadł nocleg na serbskim etapie naszego podróżowania.

Do miasta przyjeżdżamy po południu. Po rozpakowaniu w hotelu wyruszamy na mały rekonesans po mieście:


Budynek do remontu:


W centrum miasta Spomenik srpskom vojniku:


Pomnik poświęcony jest żołnierzom poległym w okresie I wojny światowej:


Centralny plac, w zasadzie nie ma tu nic ciekawego. Ale niezrażeni spacerujemy dalej. Jesteśmy chyba jedynymi obcokrajowcami. Nie przeszkadza nam to, ludzie są sympatyczni i uśmiechają się do nas w sklepie czy restauracji. Znajomość angielskiego zróżnicowana:


Nowoczesna architektura małego miasteczka:


Po chwili spędzonej na placu idziemy na obiad a po nim próbujemy zobaczyć coś więcej:


Zabytki w mieście albo raczej w jego okolicach to Monaster Žiča do którego nie dotrzemy choć przed wyjazdem brany był pod uwagę. Cóż, bywa...


Musimy zadowolić się sielskimi widokami małej serbskiej mieściny. Nam się podobało:



CDN

Do Łowecza mieliśmy zajechać na chwilę, w zasadzie do bankomatu, kupić coś w sklepie i jechać dalej w stronę Szipki gdzie zaplanowany mieliśmy nocleg. Jednak chodząc po mieście tak wkręciliśmy się w zwiedzanie, że spędziliśmy tu trochę więcej czasu. Wypadałoby tu przenocować i pospacerować, powoli smakując urok miasta ale niestety zrobiliśmy to w szybszym tempie. Zajęło nam to ok. 2 godzin. Czyli mało. Za mało.

Na początek pomnik wojownika na koniu:








CDN