Portugalia północna - Trás-os-Montes czyli Braganca i okolice

[Slavekk]

Jedziemy na wycieczkę objazdową - do Miranda do Douro.
Za radą przewodnika, który podaje: podróż warto rozpocząć w sennym miasteczku Mogadouro, ukrytym w cieniu XII-wiecznego zamku, wybudowanego przez króla Dionizego I na miejscu rzymskich ruin" jedziemy przez Mogadouro.
Po drodze widzimy okorowane dęby korkowe - miejscowi winiarze nie mają daleko do niezbędnych surowców…

Migawki z miasteczka Mogadouro:
Rynek





Dawny konwent, obecnie Camara Municipal


Życie




Ruiny zamku




Pręgierz


Potem jedziemy do Miranda do Douro.
Nazwa nawiązuje do widoków na rzekę

Katedra z XVIw


Sztuka


Kościółek za rogiem






Lunął deszcz i wyszła tęcza…


Jedna z bram w murach okalających miasto (Douro w tle)


Znowu główny plac


Brama na drugim końcu murów


Kamieniczki z XVw


Znowu brama


Ostatni rzut oka na katedrę

[Slavekk]

Ostatnia wyprawa do Parku Montesinho.
Trasa PR10 Termas do Tuela o podobnej jak poprzednie długości, prowadzona jest na wysokości od 650 do 820m.
Nie mogę odpuścić opisu (by Google translator) "Kurs jest skonstruowany na podstawie sekcji ribeira de Quintela, innymi z rzeki, która przepływa, Tuela i stoków, u źródła, zwrócić się do doliny odprowadzana przez tę rzekę i do łagodzenia Culebra de la Sierra, między wsiami Fresulfe i Dine"

Zaczynamy w Dine


Spotkanie na szlaku








Gdzieś pośrodku niczego, nad rzeką, pojawił się taki budynek, do którego prowadziły tylko polne ścieżki. Jednak tymi ścieżkami dojechały 2 czy 3 samochody.
Budynek okazał się czymś w rodzaju baru. Na zewnątrz wystawione stoły, a na nich szefowa tego przybytku przygotowywała "z niczego" poczęstunek. Jakieś pomidory, inne warzywa…
Zachęceni tym widokiem postanowiliśmy napić się herbaty.
Na hasło tea/czaj/sza pani się zafrasowała, ale zniknęła w czeluściach i za chwilę wróciła uradowana z jedną saszetką Liptona. Widząc moje wyciągnięte dwa palce pokręciła głową, chwilę jeszcze poszukała i zrezygnowana mówi, że więcej nie ma…
Już się mieliśmy poddać, kiedy pani z błyskiem w oku zaproponowała wrzątek z cytryną. Popijając swoje napoje obserwowaliśmy jak pani z niczego szykuje ucztę.
Przypomniała mi się taka kabaretowa porada "co zrobić, gdy w domu pojawiają się niezapowiedziani goście, a w spiżarni nic nie ma".
Odpowiedź zaczyna się od "przepiórki sparzyć i obrane z piór rzucić do rondla …"


Idziemy dalej. W wiosce Fresulfe krótki odpoczynek. Ci dwaj tylko udają brak zainteresowania - najdrobniejszy ruch i uszy na sztorc…
Ale w sumie dość przyjazne towarzystwo.




Ostatni rzut oka na Park Montesinho. Jutro do Porto, po drodze w planach Guimaraes.