19-09-2021,12:54:13
Monastyr położony w wąwozie Derventa nad rzeką Yantra, 7 km na północ od Weliko Tyrnowo. Jest największym z monastyrów położonych wokół Wielkiego Tyrnowa i czwartym co do wielkości w Bułgarii. Został założony w czasie Drugiej bułgarskiego państwa w XIII wieku. Początkowo podlegał monastyrowi Vatopedi w Górach Athos i w 1360 r. zyskał autonomię. Pochodzenie Klasztoru Przemienienia Pańskiego wiąże się z osobą drugiej żony bułgarskiego cara Iwana Aleksandra — Sary i ich syna cara Iwana Sziszmana, przekazali oni pieniądze na jego odbudowę i naprawę. Dlatego klasztor znany jest również jako Sarin lub Shishmanov. Odegrał również ważną rolę w życiu duchowym stolicy Bułgarii w XIV w.
W średniowieczu monastyr znajdował się około 400-500 metrów na południe od obecnego miejsca. Pierwotne miejsce zostało opuszczone po jego zniszczeniu podczas podboju Tarnova pod koniec XIV w. Po upadku Bułgarii pod panowanie osmańskie był wielokrotnie palony i grabiony przez Turków, a następnie całkowicie niszczony.
W obecnym miejscu monastyr został odbudowany w 1825 r. Budowę głównego kościoła rozpoczęto w 1834 r. Ściany wewnętrzne i zewnętrzne kościoła zdobią freski z lat 1849-1851 autorstwa wielkiego bułgarskiego artysty Zacharego Zografa z Samokowa. Wraz ze słowiańskimi pedagogami św. Cyrylem i Metodym, Zachary Zograf namalował autoportret, a jego autograf nosi ikona świątyni 'Przemienienie' . Bardzo interesująca jest wielka scena 'Sąd Ostateczny' na wschodniej ścianie w narteksie, gdzie niewłaściwi mężczyźni i kobiety są przedstawiani w cywilnych strojach, a czarownice i uzdrowiciele w wiejskich strojach ludowych. Niezwykła jest scena 'Koło życia' namalowana na zewnętrznej południowej ścianie ołtarza, która traktuje w aspekcie religijno-filozoficznym o naturalnym rozwoju życia ludzkiego.
Ikonostas kościelny został utworzony w 1838 r. W latach wojny rosyjsko-tureckiej pełnił funkcję szpitala. W 1991 roku część cel klasztornych w klasztorze Przemienienia Pańskiego uległa zniszczeniu po zawaleniu się skał nad klasztorem. (GM)
W średniowieczu monastyr znajdował się około 400-500 metrów na południe od obecnego miejsca. Pierwotne miejsce zostało opuszczone po jego zniszczeniu podczas podboju Tarnova pod koniec XIV w. Po upadku Bułgarii pod panowanie osmańskie był wielokrotnie palony i grabiony przez Turków, a następnie całkowicie niszczony.
W obecnym miejscu monastyr został odbudowany w 1825 r. Budowę głównego kościoła rozpoczęto w 1834 r. Ściany wewnętrzne i zewnętrzne kościoła zdobią freski z lat 1849-1851 autorstwa wielkiego bułgarskiego artysty Zacharego Zografa z Samokowa. Wraz ze słowiańskimi pedagogami św. Cyrylem i Metodym, Zachary Zograf namalował autoportret, a jego autograf nosi ikona świątyni 'Przemienienie' . Bardzo interesująca jest wielka scena 'Sąd Ostateczny' na wschodniej ścianie w narteksie, gdzie niewłaściwi mężczyźni i kobiety są przedstawiani w cywilnych strojach, a czarownice i uzdrowiciele w wiejskich strojach ludowych. Niezwykła jest scena 'Koło życia' namalowana na zewnętrznej południowej ścianie ołtarza, która traktuje w aspekcie religijno-filozoficznym o naturalnym rozwoju życia ludzkiego.
Ikonostas kościelny został utworzony w 1838 r. W latach wojny rosyjsko-tureckiej pełnił funkcję szpitala. W 1991 roku część cel klasztornych w klasztorze Przemienienia Pańskiego uległa zniszczeniu po zawaleniu się skał nad klasztorem. (GM)