31-10-2019,14:20:47
Morza szum.... złota plaża ... lub molo gdy zapadał zmierzch...
Wakacje w Szkorpiłowcach... nawet najszersza, piaszczysta, czarnomorska plaża po kilku dniach może się trochę znudzić. Postanowiliśmy wyskoczyć do Dobrycz , to tylko około 100 km.
Kiedyś na dawnym „bulgaricusie” pewien „Kocur” tak ją zachwalał...
Dobrycz to miasto w północno-wschodniej Bułgarii, w regionie Dobrudża. W latach 1913 – 1940 cały ten region należał do Rumunii, do aktualnej granicy jest 38 km. Trochej bliżej jest z Dobrycz na czarnomorską plażę w Bałczyku lub do Albeny.
Wjeżdżamy do miasta od południa i od razu znajdujemy się na swoistej obwodnicy kierującej ruch głównymi ulicami wokół centrum. Zaraz trafiamy na widoczny po prawej bazar ... zaczynamy zwiedzanie i kupowanie. Owoców i jarzyn wielki wybór, są najróżniejsze ryby i raki i ślimaki. I miejsce do zaparkowania !
Zwiedzamy miasto, krótka uliczka z armeńskim kościołem prowadzi na wielki plac i szerokie aleje zastrzeżone dla ruchu pieszego.
Wokół wielopiętrowe budynki o niewymyślnej, pudełkowej architekturze zdradzającej ich pochodzenie na lata głównie 60-70–te XX w.
Pomnik Cyryla i Metodego twórców bułgarskiego alfabetu – głagolicy, stoli przy szerokim deptaku.
Cerkiew sv.Georgi z 1864 roku, mieści się przy głównej pieszej aleji, poprzedzona jest skwerkiem. Trójnawową bazylikę pokrywają wewnątrz freski w stylu „szkoły Debar”.
Obok, po lewej w ogrodzie biały budynek z drewnianym, piętrowym gankiem to „dom etnograficzny” z 1861 roku. Zawiera muzeum... entograficzne regionu (sprzęty i kostiumy).
O wiele większy „Komplex Etnograficzny Stary Dobrycz” jest dobrze ukryty za głównym placem po przeciwnej niż cerkiew stronie pieszej aleji. Dokładniej, znajduje się pośród wielopiętrowych, wysokich budynków mieszkalnych – przejście pasażem pod jednym z nich. Biało tynkowane, niewysokie domy w charakterystycznym stylu Bułgarskiego Przebudzenia Narodowego przy brukowanych uliczkach, wśród drzew stanowią niby oazę folkloru w zieleni, zaskakująco usytuowaną w takim otoczeniu. Najciekawsza jest ulica dawnych rzemiślników ze sklepikami i warsztatami.
Trochę dalej przy placyku jest nieodzowna wieża zegarowa z epoki, obok z tyłu male muzeum archeologiczne i bardzo przyjemna, stylowa mehana z tarasem w regionalnej dekoracji z regionalnymi potrawami.
Wakacje w Szkorpiłowcach... nawet najszersza, piaszczysta, czarnomorska plaża po kilku dniach może się trochę znudzić. Postanowiliśmy wyskoczyć do Dobrycz , to tylko około 100 km.
Kiedyś na dawnym „bulgaricusie” pewien „Kocur” tak ją zachwalał...
Dobrycz to miasto w północno-wschodniej Bułgarii, w regionie Dobrudża. W latach 1913 – 1940 cały ten region należał do Rumunii, do aktualnej granicy jest 38 km. Trochej bliżej jest z Dobrycz na czarnomorską plażę w Bałczyku lub do Albeny.
Wjeżdżamy do miasta od południa i od razu znajdujemy się na swoistej obwodnicy kierującej ruch głównymi ulicami wokół centrum. Zaraz trafiamy na widoczny po prawej bazar ... zaczynamy zwiedzanie i kupowanie. Owoców i jarzyn wielki wybór, są najróżniejsze ryby i raki i ślimaki. I miejsce do zaparkowania !
Zwiedzamy miasto, krótka uliczka z armeńskim kościołem prowadzi na wielki plac i szerokie aleje zastrzeżone dla ruchu pieszego.
Wokół wielopiętrowe budynki o niewymyślnej, pudełkowej architekturze zdradzającej ich pochodzenie na lata głównie 60-70–te XX w.
Pomnik Cyryla i Metodego twórców bułgarskiego alfabetu – głagolicy, stoli przy szerokim deptaku.
Cerkiew sv.Georgi z 1864 roku, mieści się przy głównej pieszej aleji, poprzedzona jest skwerkiem. Trójnawową bazylikę pokrywają wewnątrz freski w stylu „szkoły Debar”.
Obok, po lewej w ogrodzie biały budynek z drewnianym, piętrowym gankiem to „dom etnograficzny” z 1861 roku. Zawiera muzeum... entograficzne regionu (sprzęty i kostiumy).
O wiele większy „Komplex Etnograficzny Stary Dobrycz” jest dobrze ukryty za głównym placem po przeciwnej niż cerkiew stronie pieszej aleji. Dokładniej, znajduje się pośród wielopiętrowych, wysokich budynków mieszkalnych – przejście pasażem pod jednym z nich. Biało tynkowane, niewysokie domy w charakterystycznym stylu Bułgarskiego Przebudzenia Narodowego przy brukowanych uliczkach, wśród drzew stanowią niby oazę folkloru w zieleni, zaskakująco usytuowaną w takim otoczeniu. Najciekawsza jest ulica dawnych rzemiślników ze sklepikami i warsztatami.
Trochę dalej przy placyku jest nieodzowna wieża zegarowa z epoki, obok z tyłu male muzeum archeologiczne i bardzo przyjemna, stylowa mehana z tarasem w regionalnej dekoracji z regionalnymi potrawami.