Wakacje 2007 miała być Bułgaria a trafiliśmy na Węgry

[Bulgarius]

Ja podobnie myślałem jak usłyszałem, że zamek się spalił. Ale doczytałem w necie, że chodziło o inny, ale też szkoda.
W następnej część na pewno ujawnię, specjalnie dla Ciebie Wawo jakie to auto i który rok. Chociaż można próbować odgadnąć po zdjęciu klapy bagażnika ze sznurkiem.

[dżek]

Fajna relacja, rozkręca się powoli ale to w stylu Hitchcocka.

[Wawo]

Takie są najlepsze z przygodami. Pewnie wiele stresów było po drodze ale z drugiej strony jakie są wspomnienia po latach.

[Bulgarius]

Fajna relacja, rozkręca się powoli ale to w stylu Hitchcocka.

Dzięki Dżek, ale nie jestem godzien tego porównania , postaram się nie zawieść Was dalszą relacją.

---

Takie są najlepsze z przygodami. Pewnie wiele stresów było po drodze ale z drugiej strony jakie są wspomnienia po latach.

Wawo stresów co niemiara, przygód też ogrom, wręcz aż za dużo. Ale faktycznie jest co wspominać i nawet do głowy mi znowu przyszedł szatański plan na ten rok - ale nie uprzedzajmy faktów.

[Wawo]

Wawo stresów co niemiara, przygód też ogrom, wręcz aż za dużo. Ale faktycznie jest co wspominać i nawet do głowy mi znowu przyszedł szatański plan na ten rok - ale nie uprzedzajmy faktów.

Byle nie Ukraina

[peter]

Fajna relacja, rozkręca się powoli ale to w stylu Hitchcocka.

o tym samym dziś pomyślałem

to czekamy na ciąg dalszy, jak opowieść skręci w kierunku Twin Peaks to jestem wiernym fanem

[Bulgarius]

Dziękuję za miłe komentarze, troszkę mnie zawstydzacie, relacja jak relacja myślałem, że troszkę za dużo szczegółów i trochę nudna, ale skoro się Wam podoba to fajnie. Będę się jeszcze bardziej przykładał. No i co zabieram się za dalszą część, siadam i piszę.

[Wawo]

W relacjach o to chodzi by bylo jak najwiecej szczegółow, zdjecia koloryzują. Czekamy

[Bulgarius]

Część VI

Rozmyślam przed zaśnięciem, cały dzień jazdy a tu niewiele ponad 400 km przejechane. Przez Ukrainę będzie szybciej tak się utwierdzam w przekonaniu, że dobrą decyzję podjąłem, zasypiam.
Może górę wzięła chęć zobaczenia Ukrainy – nigdy nie byłem, naprawdę sam nie wiem.
Następnego dnia wstajemy po 5-tej rano, szybkie śniadanie, toaleta i w drogę. Tankujemy jeszcze przed granicą gaz i udajemy się na przejście graniczne Słowacko - Ukraińskie w miejscowościach Vysne Nemecke – Użhorod.
Na przejściu jesteśmy przed 7-mą rano. Kolejka już dość duża i nie posuwa się, chyba strażnicy mają zmianę. No trudno czekamy sobie w dość dobrych humorach – jeszcze .
Trochę długo bez ruchu stoimy, wychodzę z samochodu i zaczynam rozmawiać ze Słowakami, którzy nam mówią, że 3 godziny to minimum jakie trzeba odstać. W duchu myślę sobie, że mnie w konia robią. Wiem, że na przejściach z Ukrainą się troszkę stoi ale chyba nie tyle, w sumie nie wiem nigdy nie jechałem. Wracam do auta i nic nie mówię załodze bo by mnie zabili a potem kazali wracać do Polski. Pocieszam ich, że zaraz się ruszy i pognamy dalej
Nadzieja matką głupich. Jeszcze wtedy nie wiedziałem, że faktycznie będzie moją matka
Robi się ciepło a my posuwamy się w żółwim tempie a wręcz stoimy w miejscu. Słowacy stojący przed nami, dają nam jakieś deklaracje do wypełnienia i mówią, że bez tego nas cofną z granicy, więc wypełniamy. Upał coraz większy, brak toalet i możliwości umycia chociaż rąk i twarzy daje się we znaki. Nawet nie chcę myśleć, co ma zrobić osoba cierpiąca na tzw. zespół jelita wrażliwego (mam nadzieję, że każdy się domyśli o co mi chodzi, bez używania brzydkich słów. Jak ktoś nadal nie rozumie co miałem na myśli to na priva napiszę i wytłumaczę), rowy pewnie są pełne nawozu naturalnego.
A teraz w szczególności informacja dla Wawo, który już wcześniej o to pytał.
Jedziemy Fiatem Temprą Kombi wyprodukowanym w 1993 roku (a więc nasz samochód ma 14 lat w trakcie wyjazdu), nie posiada klimy, temperatura sięga około 35 stopni w cieniu, zaczynamy się gotować a kolejka przesuwa się bardzo po woli. Rodzinka zaczyna marudzić i wściekać się, że wybrałem drogę przez Ukrainę, sam zaczynam żałować ale nie daje po sobie poznać i mówię, żeby nie przesadzali bo panowie w tirach stoją po 20 godzin i żyją. Trzeba jakoś bronić błędnej decyzji.



Powyższe zdjęcie znalazłem w sieci – byłem potem tak zły, że mi się nawet nie chciało robić fotek. Tylko uciekać jak najdalej od tego diabelskiego przejścia granicznego.

[Wawo]

Dlaczego widzac jak wyglada sytuacja nie wycofales na Wegry ?